Blog Malawi

Op 10 februari was het zover dat ik met een dikke trui vanuit Nederland uit het vliegtuig stap in Malawi, waar het zo rond de 30 graden is op dat moment. Het was direct duidelijk dat ik in een ander werelddeel, genaamd Afrika, was beland. Samengevat bestaat een autorit in  Malawi uit: links rijden, kuilen ontwijken (in een asfaltweg), overal toeterende busjes om je heen, auto’s met deuken en krassen, geen lijnen op de weg en bijzonder weinig verkeersborden. Eenmaal bij het gastenhuis aangekomen even op de toeter en de gate wordt opengedaan.

Een blog over mijn weken in Malawi, ik kan er een heel boekwerk over schrijven. Ik zal proberen jullie mee te nemen in wat op mij de meeste indruk heeft gemaakt. Wat mij het meeste is bij gebleven is de vriendelijkheid, gastvrijheid en gezelligheid in Kwanjana. Dat begon al bij het enthousiaste onthaal en welkom toen ik voor het eerst naar Kwanjana kwam. Al dansend en zingend werd ik naar het center geleid waar vervolgens de kleuters, de basisschoolleerlingen en de moeders nog wat zongen. Heel erg bijzonder om dit zo mee te maken! Ik ervaarde direct een speciale band met de mensen in Kwanjana.

Gedurende mijn tijd mocht ik veel in het dorp zijn. Zo’n 3 ochtenden in de week bezocht ik de huizen van de sponsorkinderen. Hier krijg je letterlijk en figuurlijk een kijkje achter de ‘voordeur’. Je krijgt een inkijk in hoe het leven eruit ziet in Malawi. Je woont in een hutje met lemen stenen, de meeste met een grasdak waar de regen gewoon doorheen komt en je leeft heerlijk de hele dag buiten. Bezittingen zijn er vrijwel niet, hooguit een aantal emmers om water te halen, slaapmat, dekens, pan, blokje groene zeep, kleding, schoenen en wellicht borden, bestek, muggennet en een zeis. Bij 3 huizen ben ik een bed of stoel tegengekomen. Wanneer ik op bezoek kwam, werd de slaapmat buiten neergelegd. De vrouw des huizes ging naast de mat op het zand zitten. Het werd extra gewaardeerd als ik een chitenji (kleurrijke omslagrok) droeg. Tegelijkertijd krijg je hier veel leed te zien:

-         Moeders die niet voor voldoende eten kunnen zorgen

-         De meeste kinderen hebben hun vader niet meer thuis wonen

-         Op zeer jonge leeftijd trouwen en kinderen krijgen

-         Kinderen thuis terwijl ze op school horen te zitten

-         Ziektes/aandoeningen maar niet voldoende geld hebben voor de dokter

-         Andere leden van het gezin die er ongezond of ondervoed uit zien.

Het is ontroerend om te zien hoe blij en dankbaar de kinderen zijn die iedere dag bij het kindercenter van For A Change eten mogen ontvangen, samen mogen bidden/zingen en les mogen krijgen. De extra lessen van de basisschoolleerlingen duren tot 14.30. Het viel me iedere keer weer op dat ze gezellig blijven hangen en pas rond 17:00 naar huis vertrekken.

Tijdens mijn periode in Malawi verbaasde ik mij er iedere week weer over hoe hard de ontwikkelingen gaan in het dorp door inzet van de stichting. Grote uitbreiding van de gezondheidszorg (fysiotherapie), bouw van nieuwe huizen, ontwikkeling van landbouw, uitbreiding van het onderwijs, meer sponsorkinderen, onderzoek & inzicht en algemene ontwikkeling van de gemeenschap. De inzet van de 10 vrijwilligers en de 3 leerkrachten uit het dorp daarbij is een echte zegen voor de stichting!

Ondertussen ben ik weer een aantal weken in Nederland, maar ik mis het meest de relaxheid, altijd tijd om een praatje te maken, gastvrijheid en vriendelijkheid. Kwanjana zal altijd een speciaal plekje houden!

Al deze ontwikkelingen mogen erop wijzen dat God Zijn zegen over het werk van de stichting geeft. Ik wens jullie ook voor de toekomst Gods kracht en leiding om dit mooie en dankbare werk te mogen blijven doen!