We say goodbye, but not forever

'We say goodbye, but not forever.' Ik werd met dit lied toegezongen toen ik 30 januari afscheid nam van de kinderen in Kwanjana. Het raakte me en ik bad: ‘Laat de hemel gevuld zijn met deze kinderen!’

Ik ben alweer een paar weken terug in Nederland na een mooie reis naar Malawi. Intussen ben ik begonnen met mijn eindstage op een gezellige basisschool. Wat lijkt het alweer lang geleden dat ik in Malawi was! Het zijn twee totaal verschillende werelden, waardoor het extra ver weg voelt. In november vertrok ik samen met mijn nichtje naar Malawi en we zijn er in totaal 2,5 maand geweest. Ik kijk terug op een onvergetelijke tijd, waarin ik ontzettend veel geleerd, gezien en gedaan heb.

Ik weet nog goed toen mijn nicht en ik in Malawi aankwamen, na een reis van bijna 20 uur. Moe en bezweet. Eigenlijk hadden we geen idee waar we aan begonnen. We verbaasden ons over al die mensen op straat. Ze wilden maar al te graag iets verkopen aan die twee azungu’s (blanken). Nadat we een beetje geland waren, gingen we naar Kwanjana, waar een nieuwe ervaring ons wachtte. Onderweg keken we onze ogen uit. Fietsen overvol geladen allerlei koopwaar, pick-ups met soms wel twintig mensen erin, overvolle minibusjes en motorbikes die werkelijk overal opduiken. Kwanjana mist de luxe van een asfaltweg en dus maakten we kennis met de zandweg. Het kinderliedje ‘zandweg, grindweg, hobbeldebobbelde, pit in de weg’ was nu werkelijkheid geworden. Ik vond dit echt heerlijke ritjes.

Eerst waren de kinderen erg verlegen voor ons. Ze durfden niet zoveel te zeggen en bekeken ons vanaf een veilige afstand. Gelukkig ging dat steeds beter en we kregen echt een band met de kinderen. Ik mocht steeds meer lessen geven en daar heb ik enorm van genoten! Het voordeel is dat deze kinderen heel wat braver zijn dan die in Nederland… Er werd heel wat gevraagd van mijn creativiteit, want de kinderen zijn ‘onze’ manier van lesgeven niet echt gewend. Ook is Engels voor veel kinderen nog best een uitdaging. Het vertellen van Bijbelverhalen was zó mooi om te doen! Ook leerden we het liedje ‘my God is so big, so strong and so mighty’. We lazen leuke boekjes en tekenen mooie koeien en molens. Eén groep mocht zelfs drop proeven… Het liedje ‘a ram sam sam’ was favoriet, ik hoorde het op den duur door de hele school…

Kerstfeest was bijzonder. Mij was gevraagd om de Bijbelvertelling te doen. Alle kinderen mochten horen over de herders, die op kraambezoek gingen bij Hem, ‘Die om uwentwil is arm geworden, daar Hij rijk was, opdat Gij door Zijn armoede zoudt rijk worden’.

Veel te snel was het tijd om afscheid te nemen. De kinderen hebben een plekje in mijn hart gekregen. De hele school was aanwezig en we werden echt in het zonnetje gezet. We werden toegezongen en kregen een afscheidscadeau. ‘God be with you, till we meet again’.  Deze kinderen hebben Jezus nodig. Bidden jullie mee?