We waren daar voor jou
30 april 2020
Het coronavirus is overal in het nieuws, in bijna alle landen en in iedereens gedachten. Geen internationale telefoongesprekken of het woord coronavirus wordt genoemd. En om eerlijk te zijn, heeft het ook een impact op ons en op ons werk. Het is een moeilijke tijd en we weten niet of het virus zal stoppen met verspreiden of dat het een cirkel zal zijn met steeds weer nieuwe, besmette personen. Maar we moeten onze hulp verwachten van God en ook proberen positief te blijven. Op het klimaat heeft het coronavirus een positief effect. Laten wij ook proberen om gezond te leven, gezond te eten en genoeg te bewegen.
Onze gedachten zijn vaak bij de mensen in Kwanjana. We missen hen en zien er naar uit om het center weer te openen. Nu zijn we afhankelijk van de updates van het Actie Comité, zij zijn de ogen van onze stichting en we zijn blij om te horen dat de stichting ‘goede ogen’ heeft.
Een aantal weken geleden werden we gebeld door één van de Actie Comité leden, die een verdrietige boodschap had. Er was een vrouw in Kwanjana die naar hem toe kwam om hulp te vragen. Ze had een baby waarvan de moeder gestorven was. Toen het baby’tje net geboren was, was de moeder zo blij met haar en kon ze al snel naar huis. Maar na een tijd kreeg de moeder ontzettende hoofdpijn wat maar niet over ging. Ze kon de pijn niet dragen en huilde steeds, omdat ze zich zo naar voelde. Haar familieleden hadden wel door dat er iets aan de hand moest zijn, dit was geen normale hoofdpijn. Ze brachten de vrouw naar het lokale ziekenhuis. Daar ontdekten ze dat de vrouw meningitis had. Ze bleef in het ziekenhuis, maar ze konden de vrouw niet meer helpen. Na anderhalve week overleed de vrouw en liet ze haar kleine baby achter, samen met nog 3 andere kinderen.
De naam van de baby is Desire. Ze bleef alleen achter, maar gelukkig wilde haar tante (de zus van de moeder) voor haar zorgen en ook voor de andere kinderen. De vader van Desire had het gezin al verlaten nog voordat ze was geboren en niemand weet waar hij nu is. De tante had zelf ook al 2 kinderen, waardoor ze nu de zorg voor 6 kinderen heeft. Dat maakt het extra lastig voor haar om melk te kunnen kopen voor Desire. Het enige wat ze kon kopen was kleine zakjes melkpoeder, die mensen gebruiken voor in hun koffie of thee. Maar ze had geen genoeg geld om voldoende te kopen en de melk was ook niet goed voor de baby. Het raakte me zo toen ik dit hoorde en zag. Het bracht me terug naar de tijd dat mijn eigen moeder stierf en mijn kleine zusje Jacqueline achterliet, ook zonder melk. Het is zo’n verschrikkelijke situatie en veel baby’s sterven in Malawi omdat er geen melk voor hen gekocht kan worden.
Ik was zo blij dat ik deel mag uitmaken van een team dat de behoeftige mensen helpt in ons land. Wat een rijkdom, waarvoor we de Heere mogen danken. Als een team besloten we dit meisje op te nemen in ons sponsorprogramma zodat ze goede babymelk kan krijgen en kleding. We vroegen verschillende mensen of er iemand was die haar wilde sponsoren en nog diezelfde dag waren er 6 mensen die haar wilden sponsoren. Dit liet mijn hart smelten, wat een prachtig moment voor ons, veldwerkers en voor de familie van Desire.
We hopen dat Desire op een dag een blog zal schrijven en daarin vertelt hoe het gaat met de projecten van stichting For a Change in Malawi.
Een hartelijke groet uit Malawi en pas goed op jezelf tijdens deze coronacrisis.