De ogen opwaarts...
6 april 2020
Een jaar geleden schreef ik mijn eerste blog. Dat was juist na de cycloon Idai waardoor er heel veel gezinnen in o.a. Malawi dakloos waren geworden en we ons machteloos afvroegen hoe we daar als kleine stichting ooit in zouden kunnen helpen. Ongedacht en onverwacht kregen we de middelen om te helpen en huizen te bouwen en konden we het achterliggende jaar 51 kinderen helpen door financiële steun van sponsorouders.
Bij het schrijven van de tweede blog zitten we wereldwijd in een ongekende crisis die de gehele wereld ‘gewoon’ stillegt. Pas vanaf 27 februari kregen we er in Nederland concreet mee te maken, voor die tijd speelde het ‘slechts’ in China en was het nog ver van ons bed. Nu zitten we er zowel in Malawi als in Nederland midden in. Rampen die kort hiervoor speelden zoals de spinkhanenplaag in Afrika en de honger in Kwanjana zijn hierdoor weer van de radar verdwenen. Waarbij we dankdaar zijn dat we als stichting opnieuw zoveel noodhulp konden geven.
De zorgen rondom het coronavirus raken inmiddels ook ‘ons’ dorp Kwanjana. De school in Kwanjana is gesloten op last van de overheid, de veldwerkers werken vanuit huis onder spanningsvolle omstandigheden. De gezondheidszorg in de westerse landen kan de huidige crisis maar amper aan, laat staan wat de impact hiervan is in Afrika!
En toch...
Er is er Eén die erboven staat en regeert. We kijken zoveel om ons heen en juist in deze omstandigheden zo weinig omhoog. Daarom mag ons gebed voor een ieder, inclusief onze veldwerkers en de inwoners van Kwanjana, wel zijn dat we onze ogen opwaarts zullen heffen tot Hem die in de Hemel zit en zullen bidden om genade en om bewaring.
Graag wil ik een gedicht doorgeven dat ik las en dat geënt is op Psalm 91:
Wie in de schaduw Gods mag wonen
Hoeft niet te vrezen voor de dood
Zoek je bij Hem een onderkomen –
Dan wordt Zijn vrede jou tot brood.
God legt Zijn vleugels van genade
Beschermend om je heen als vriend
En Hij bevrijdt je van het kwade,
Opdat je eens geluk zult zien.
Engelen zendt Hij alle dagen
Om jou tot vaste gids te zijn.
Zij zullen je op handen dragen
Door een woestijn van hoop en pijn.
Geen bange nacht zal je doen beven,
Geen ziekte waar een mens van breekt.
Lengte van leven zal God geven,
Rust aan de oever van een beek.
Geen duister zal je overvallen,
Er is een licht dat eeuwig brandt.
Duizenden doden kunnen vallen –
Jij blijft geschreven in Gods hand.
God is een schild voor Zijn getrouwen
Die leven van geloof alleen.
Hij zal een nieuwe hemel bouwen
Van liefde om hun tranen heen.