Kwelling van hoop

16 juli 2024

De dageraad van het jaar 2024 bracht in de loop van de tijd veel hoop en succesverhalen met zich mee. De ervaring van het voorgaande jaar bracht zoveel hoop en succes, dat alleen een nieuw jaar kan brengen. De nieuwe dag brak aan en de eerste weken van het nieuwe jaar waren werkelijkheid. Uiteindelijk begonnen mensen eraan te wennen om het nieuwe jaar bij de naam te noemen. Ik bedoel de fouten die gemakkelijk ontstaan als je het voorgaande jaar vermeldt bij het toespreken van de mensen of bij het schrijven van de officiële documenten.

Malawi is geheel door land omgeven en de belangrijkste bron van inkomsten komt uit de zelfvoorzienende landbouw, temidden van kleine stukjes land. De hoop wordt altijd gevestigd op zulke kleine stukjes land. Sinds het begin van het regenseizoen was de grond schaars. Beetje bij beetje konden de mensen de hoop koesteren dat de nieuwe maand januari een ander verhaal zou brengen. De wolken die samenpakten en de tekenen van de regendruppels, lieten bij veel mensen een hoopvolle glimlach verschijnen. Maar helaas was er opnieuw een teleurstelling. De gebruikelijke vraag die de mensen elkaar deze dagen stelde was: ‘Hebben jullie daar al regen gehad?’ En de reactie was steeds: ‘Mmh, nee, nog steeds geen regen’. Dit gesprek bleef zo naarmate de tijd verstreek. Het landbouwseizoen van 2023 tot 2024 was vol teleurstellingen. De meeste boeren zaaiden dit groeiseizoen meerdere keren omdat de zaden niet konden uitschieten. Dit was een gevolg van de droge periode die zich in het land voordeed. Op andere velden werd een vuur aangestoken en binnen de korste tijd veranderde het hele veld in een groot vuur. Nu we de oogstperiode bekeken hebben, is het geen wonder dat mensen slechts een handvol zakken konden oogsten. Dit is echt een groot probleem, omdat veel mensen afhankelijk zijn van deze oogst, voor het belangrijkste voedsel in Malawi: nsima. De kleine rivieren die tot eind september en begin oktober zouden kunnen stromen, zijn al opgedroogd. Dit maakt het erg lastig om irrigatie te kunnen toepassen, zoals in andere jaren het geval was. Ik heb persoonlijk gezien hoe hard de mensen werken, maar ze worden steeds weer geconfronteerd met de problemen van de weersverandering. De hoop is vervlogen en de enige hoop die overblijft, is op de machtige God, Die alle seizoenen onderhoudt. En ik hoop van harte dat de hoop van dit land daar mag blijven, in de handen van die machtige God!